Apartmani Gnjilane - Stan na dan Gnjilane
U srednjem veku grad se zvao Morava i bio je veliki trgovački i zanatski centar. U Gnjilanu su često boravili srpski vladari, pa je i prvi pisani pomen o njemu, iz 1342. godine, neposredno vezan za boravak kralja Stefana Dušana. Pod današnjim imenom grad se prvi put pominje krajem 14. veka u povelji srpske kneginje Milice, žene kneza Lazara.
U turskom katastarskom popisu- defteru iz 1455. godine navodi se da u Gnjilanu ima 41 srpsko domaćinstvo, na čelu sa popom. Od srednjeg veka u Gnjilanu je postojalo nekoliko crkava. Jedna crkva je verovatno bila posvećena Sv. Petki, pošto se mesto gde se nalazila još dugo po njenom rušenju zvalo Petkovce. Manastir Sv. Jovana imao je brojno bratstvo, što potvrđuju ostaci dosta velikog kaluđerskog groblja. Sredinom 18. veka Turci su razorili manastir i na tom mestu osnovali sadašnju varoš.
Godine 1861. na temeljima starije, omanje crkve u centru Gnjilana, sagrađena je velika crkva Sv. Nikole. Ona je više puta stradala u požarima, a jednom je izgorela do temelja. Poslednji put je obnovljena 1983. godine. Danas se u njoj čuva lepa zbirka ikona, knjiga i crkvenih sasuda.Gnjilane je jedan od gradova na Kosovu i centar je Kosovskog pomoravlja. Većinsko stanovništvo posle rata 1999. godine je albansko. U samom gradu Gnjilanu do 1999. godine živelo je oko 15.000 Srba, a od celokupnog broja stanovnika danas svega 50 ljudi je srpske nacionalnosti. 17. marta 2004 u velikom nasilju nad Srbima spaljene su preostale srpske kuće. Jedino mesto gde se Srbi danas okupljaju u ovom gradu je dvorište crkve Sv. Nikola u Gnjilanu. Srbi u ovom gradu ne posećuju gradsku pijacu, pozorište, mesta kulturnog dešavanja, itd.[traži se izvor od 09. 2009.] Škole su preseljene u srpska sela, a do škole učenike vozi autobus pod pratnjom Kfora.